اجازه ندادن به نوجوان براي بيرون رفتن توسط پدر و مادر، به مرور مشكلاتي را براي فرزند به خصوص اگر در سنين نوجواني باشد، ايجاد مي‌كند. برخي از والدين در ارتباط با فرزند خود سخت گيري‌هاي بسياري دارند و به او اجازه شركت در هيچ گونه جمع دوستانه را نمي‌دهند و سعي دارند بر تمامي كارهاي فرزند خود نظارت داشته باشند؛ به همين دليل در اغلب موارد اجازه نمي‌دهند كه او به تنهايي به بيرون از خانه برود، چون احساس مي‌كنند اينگونه نمي‌توانند او را زير نظر بگيرند و ممكن است اوضاع از كنترل‌شان خارج شود. در ادامه به علل منطقي و غيرمنطقي اجازه ندادن به فرزند براي بيرون رفتن و همينطور پيامدهاي آن اشاره كرده‌ايم. براي دريافت مشاوره در زمينه اجازه ندادن به نوجوان براي بيرون رفتن مي‌توانيد در هر زمان از روز براي مشاوره تلفني با برترين متخصصان در مركز مشاوره روانشناسي ذهن نو از طريق شماره 02191002360 و يا از طريق تلفن هاي ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس بگيريد.

منبع: اجازه ندادن به نوجوان براي بيرون رفتن

اجازه ندادن به نوجوان براي بيرون رفتن

دسته‌اي از والدين تربيت فرزند را خلاصه به محدود كردن، كنترل و نظارت دائمي او مي‌دانند. اين دسته از والدين براي اينكه بتوانند دائما نوجوان خود را كنترل كنند، معمولا قوانين سخت گيرانه‌اي را از جمله در خصوص اجازه ندادن به نوجوان براي بيرون رفتن تعيين مي‌كنند.

در واقع اصول تربيت در خانواده‌هايي كه قوانين سخت گيرانه اي را براي فرزند خود در نظر مي‌گيرند، رعايت نظم و انضباط است.

چنين شيوه فرزندپروري، باعث مي‌شود كه پدر و مادر نسبت به فشاري كه بر نوجوان وارد مي‌شوند، توجهي نكنند و فرزند خود را انساني وابسته تربيت كنند كه بدون نظارت شخص ديگري از جمله پدر و مادر نمي‌تواند مستقلانه تصميم‌گيري كند.

پيامدهاي محدوديت بيش از حد براي نوجوان

اجازه ندادن به نوجوان براي بيرون رفتن از نمونه‌هاي بارز سخت‌گيري است. سخت‌گيري در خانواده باعث مي‌شود كه نوجوان از پدر و مادر خود فاصله بگيرد و نتواند ارتباط خوبي با آن‌ها برقرار نمايد. به همين دليل اين دسته از نوجوانان دست به پنهانكاري و يا مخفي كردن افكار و احساسات خود مي‌زنند. از ديگر پيامدهاي سخت‎‌گيري به فرزند و عدم اجازه به او براي بيرون رفتن به تنهايي و مستقل شدن، مي‌توان به موارد زير اشاره كرد:

• افسردگي
• مشكلات رفتاري
• عزت نفس ضعيف
• مهارت‌هاي اجتماعي ضعيف
• انزوا و گوشه‌گيري
• ضعف در هدف گزيني
• ضعف در تصميم‌گيري
• اضطراب
• وابستگي به والدين
• ظرفيت كم و واكنش نامناسب
•  و …

رفع موانع اجازه ندادن به نوجوان براي بيرون رفتن

بچه‌ها با پشت سرگذاشتن دوره كودكي و ورود به دوره نوجواني، نيازها و خواسته‌هايشان نيز تغيير مي‌كند.

پدر و مادر بايد با درك نيازهاي نوجوان خود، سعي كنند بهترين رفتار ممكن را براي برخورد با فرزندشان انتخاب كنند. يكي از موضوعاتي كه پس از ورود به سنين نوجواني براي پدر و مادرها چالش برانگيز مي‌شود؛ اين است كه آن‌ها سعي مي‌كنند با محدود كردن به او اجازه تنها بيرون رفتن را ندهند. 

پدر و مادر از روي نگراني و مشكلاتي كه در جامعه مي‌تواند باعث آسيب به يك نوجوان شود، اقدام به محدود كردن فرزند خود مي‌كنند. در واقع آن‌ها ترجيح مي‌دهند كه فرزندشان در خانه و در كنار آن‌ها باشد و يا اگر قصد بيرون رفتن دارد، باهم به بيرون بروند.

از طرفي ديگر تعيين محدوديت نوجوان براي ماندن در خانه ، مي‌تواند زمينه ايجاد مشكلات بسياري را براي نوجوان فراهم كند. استقلال داشتن و يا هويت يابي به وسيله بودن در جمع‌هاي دوستانه، از نيازهاي نوجوانان است و ممكن است براي كنار زدن محدوديت‌ها با والدين خود مخالفت كنند.

در ادامه به راهكارهايي اشاره كرده‌ايم كه مي‌توانيد با رعايت آن‌ها به فرزندان خود اجازه دهيد كه زمان‌هايي را بدون نگراني به تنهايي بيرون از خانه باشند و با دوستان خود وقت بگذرانند. 

✅ تعيين زمان بيرون ماندن نوجوان از خانه

بهتر است زمان‌هايي را با كنترل و نظارت خودتان اجازه دهيد فرزندتان به تنهايي بيرون رود و يا ساعاتي را در جمع‌هاي دوستانه باشد.

براي اينكه به عنوان پدر و مادر، كنترل شرايط از دستتان خارج نشود؛ در مورد زمان بيرون ماندن از خانه با فرزند خود صحبت كنيد. بهتر است با آرامش به او توضيح دهيد كه اگر اجازه مي‌دهيد به تنهايي بيرون برود و به اين معني نيست كه او حق دارد تا هر زمان كه خواست بيرون باشد.

متناسب با سن، اعتماد به نفس و توانايي‌هاي فرزند خود زمان بيرون ماندن از خانه به تنهايي را براي او مشخص كنيد.

✅ تعيين پيامدهاي پايبند نبودن به مقررات

سعي كنيد به جاي اجازه ندادن به نوجوان براي بيرون رفتن با زباني ساده و دوستانه، قوانين و مقررات خانه را براي فرزندتان شرح دهيد و از پيامدهاي عمل نكردن به آن‌ها با او صحبت كنيد.

به عنوان مثال اگر به فرزندتان مي‌گوييد كه بايد در ساعت مشخصي به خانه بيايد، حتما به او بگوييد در صورتي كه به زمان گفته شده پايبند نباشد؛ ديگر اجازه بيرون رفتن به تنهايي و با دوستانش را نخواهد داشت. البته مي‌توانيد براي عمل كردن به مقررات خانه و خانواده پيامدهاي ديگري را نيز تعيين كنيد.

حتي اگر فرزندتان به زمان مناسب براي آمدن به خانه پايبند نبود، سعي نكيند با داد زدن و يا مشاجره او را بازخواست كنيد. لازم است هميشه با آرامش با فرزند خود صحبت كرده و او را از پيامدهاي رفتارش آگاه كنيد. البته بهتر است به حرف‌هاي فرزند خود نيز گوش دهيد، شايد او در موارد استثنا دليلي بر دير آمدن خود داشته باشد كه در اين صورت بهتر است چشم پوشي كنيد و از او بخواهيد كه شما را مطمئن كند كه هميشه سر ساعت به خانه برمي‌گردد.

✅ گاهي اجازه دهيد خودش تصميم بگيرد

نوجوانان به دليل شرايطي كه سن آن‌ها ايجاب مي‌كند، گاهي علاقه دارند خودشان در برخي امور تصميم گيري داشته باشند. اگر فرزندتان به سني رسيده كه مي‌تواند مسئوليت كارهايش را بر عهده بگيرد و به عبارتي از پس خودش برمي‌آيد، سعي كنيد گاهي به او اجازه دهيد، خودش براي بيرون رفتن به تنهايي تصميم بگيرد. بهتر است زماني كه فرزندتان در مورد زود آمدن به خانه خوش قول بود و به عبارتي خودش را اثبات كرد، اين اجازه را به او بدهيد.

نبايد اين موضوع را هم ناديده بگيريد كه فرزندتان بزرگ شده است و لازم است براي مستقل شدن خودش توانايي مديريت زمان را داشته باشد.

لازم است اين موضوع را به فرزند خود نيز بگوييد و براي او روشن كنيد، در صورتي مي‌توانيد به او اعتماد كنيد كه او خودش را به شما اثبات كند. اثبات كردن نيز با پيروي از مقررات انجام شود و البته ممكن است با يك خطا نظر شما عوض شود.

✅ صحبت با ديگر والدين

براي اينكه از وضعيت ديگر افراد در سنين فرزند خود مطلع شويد، با ديگر والدين و يا حتي مسئولين مدرسه صحبت كنيد.

شايد از طريق صحبت كردن با ديگر اوليا به اين نتيجه برسيد كه شما بيش از حد در مورد فرزندتان سخت گيري مي‌كنيد و گاهي بايد اجازه دهيد او در كنار دوستانش زمان بگذراند.

سعي كنيد هر تصميمي براي اجازه دادن و يا ندادن به فرزند خود براي بيرون رفتن مي‌گيريد، حتما با همسرتان بر روي آن به توافق برسيد تا فرزندتان متوجه شود، حرف‌هايي كه به او مي‌زنيد نتيجه تصميم هر دو نفر شما است.

✅ اجازه ندادن به نوجوان براي بيرون رفتن به دلايل منطقي

گاهي ممكن است فرزندتان براي بيرون رفتن به تنهايي از شما اجازه بگيرد اما بودن در آن جمع و يا آن مكان به تنهايي، براي او مناسب نباشد. در اين صورت شما دليل كافي براي اجازه ندادن به فرزند خود داريد، حتي اگر اين تصميم شما باعث ناراحتي و آزرده خاطر شدن او شود.

بسياري از جمع‌هاي دوستانه زمينه دوستي‌هاي ناسالم را براي فرزند شما فراهم مي‌كند. اين شما هستيد كه بايد متناسب با شرايط زندگي خود، تربيت فرزندتان را مديريت كنيد و بدون ايجاد محدوديت گاهي به او اجازه دهيد با نظارت و كنترل شما تنهايي بيرون از خانه باشد.

سخن آخر

والديني كه از شيوه تربيتي درست و اصولي براي پرورش فرزندان خود استفاده مي كنند، حتما بايد با درك شرايط سني و رشد رواني فرزند خود در دوره نوجواني، با او رفتار كنند

از مهم‌ترين نيازهاي دوران نوجواني بودن در جمع‌هاي دوستانه و سرگرم شدن با آن‌هاست. اجازه ندادن به فرزند براي بيرون رفتن مي‌تواند به مرور چالش‌هايي را براي خانواده ايجاد كند.

سعي كنيد با نظارت و كنترلي كه بر روي فرزندتان داريد، زمان‌هايي را براي بيرون رفتن او تعيين كنيد. بهتر است اگر اطلاعات كافي درباره نحوه برخورد با نوجوان نداريد، از يك متخصص روانشناس كمك بگيريد. 

براي دريافت مشاوره در زمينه اجازه ندادن به نوجوان براي بيرون رفتن مي‌توانيد در هر زمان از روز براي مشاوره تلفني با برترين متخصصان در مركز مشاوره روانشناسي ذهن نو از طريق شماره 02191002360 و يا از طريق تلفن هاي ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس بگيريد.

منبع: اجازه ندادن به نوجوان براي بيرون رفتن