استقلال طلبي در نوجوان از جمله نشانه‌هاي گذر از دوره كودكي به دوره نوجواني است. گاه ممكن است استقلال طلبي نوجوان باعث ايجاد چالش در خانواده شود، اما والدين بايستي توجه داشته باشند كه اين موضوع بخشي از فرآيند رشد، شكل گيري شخصيت و هويت يابي فرزندشان است، پس نوجوان بايد در انجام برخي امور با راهنمايي و هدايت پدرومادر، آزادي عمل داشته باشد.

به عنوان والدين بايد اطلاعات خودتان را در ارتباط با نوجوان‌تان زياد كنيد تا بتوانيد ضمن حفظ امنيت او، رفتاري مناسب براي در جهت رشد و شكل‌گيري هويت فرزندتان داشته باشيد. در صورتي كه چالش‌هاي زيادي با نوجوان‌تان داريد، حتما مشاوره نوجوان و خانواده دريافت كنيد.

براي دريافت مشاوره در زمينه استقلال طلبي در نوجوان مي‌توانيد در هر زمان از روز براي مشاوره تلفني با برترين متخصصان در مركز مشاوره روانشناسي ذهن نو از طريق شماره  02191002360 و يا از طريق تلفن ثابت با شماره 9099070354 تماس بگيريد.

منبع: استقلال طلبي در نوجوان در روانشناسي

استقلال طلبي در نوجوان

در ابتدا بايد معني استقلال طلبي در نوجوان را بيان كنيم. استقلال طلبي در نوجوان يعني فرزند شما ديگر كودك نيست و مي‌تواند مسئوليت‌هاي بيشتري را در زندگي بپذيرد كه به معناي كم شدن وابستگي او به اطرافيان از جمله پدر و مادر مي‌باشد.

استقلال طلبي در نوجوان يعني او مي‌تواند در برخي امور تصميم‌گيري كند و نظر بدهد و از طرفي باورها و ارزش‌هاي خود را تعريف كند.

استقلال طلبي در نوجوانان مستلزم اين است كه آن‌ها به يك سن مشخصي برسند، چراكه ايجاد استقلال در سن كم او را درگير آسيب‌هاي اجتماعي خواهد كرد. در اين مسير والدين بايد سعي كنند كه بين استقلال طلبي در نوجوان و حفظ امنيت او تعادلي را برقرار كنند، تا همواره رابطه خوب خود را با فرزندشان حفظ نمايند. 

رابطه استقلال طلبي در نوجوان و فاصله گرفتن از پدر و مادر

با بزرگ شدن فرزند و ورود او به دوره نوجواني، همواره نگراني‌هايي براي پدر و مادر ايجاد مي‌شود. چراكه آن‌ها ديگر كودك ديروز را كه همواره مطيع و وابسته به پدر و مادر خود بود را در مقابل خود نمي‌بينند و توقع دارند كه فرزندشان تمام زمان خود را به بودن در كنار پدر و مادر اختصاص دهد، اما با فاصله گرفتن او نگران مي‌شوند.

نوجواني از حساس‌ترين دوره‌هاي زندگي هر كسي است. با ورود به سن نوجواني، فرد نياز دارد كه هويت شخصي خود را بدست آورد، تا همانند ظاهرشان كه بزرگ مي‌شود، شخصيت‌اش نيز به شخصيت بزرگسال تبديل شود.

بخاطر همين موضوع افراد در سنين نوجواني بيشتر تمايل دارند تا از خانواده خود فاصله بگيرند و بيشتر با محيط اطراف خود در ارتباط باشند. در واقع مي‌خواهند با فاصله گرفتن به پدر و مادر خود بگويند كه ديگر بزرگ شده‌اند و مي‌خواهند خودشان تصميم بگيرند كه اوقات خود را چگونه و با چه كساني سپري كنند.

تمايل به بودن در كنار دوستان و وقت گذراندن با آن‌ها در اين سن بسيار تشديد مي‌شود، چراكه اينكار باعث مي‌شود احساس تعلق به يك گروه دوستانه را داشته باشند.

بنابراين اگر فرزندتان هم با ورود به سن نوجواني كمي از شما فاصله گرفته است و سعي مي‌كند در جمع‌هاي دوستانه خود باشد، نبايد نگران باشيد و يا خيلي به او سخت‌گيري كنيد. فقط بايستي بدون ايجاد محدوديت براي او توجه داشته باشيد كه دوستان سالم داشته باشد و در واقع فرزند خود را به صورت غيرمستقيم و نامحسوس كنترل نماييد.

آنچه كه والدين بايد پيرامون استقلال طلبي در نوجوان بدانند

استقلال طلبي نوجوانان امري طبيعي است كه اگر خانواده‌ها بتوانند به درستي اين مسئله را مديريت كنند، هيچ گاه در يك خانواده تبديل به چالش نمي‌شود و ميان فرزند و پدر و مادر تنشي به وجود نمي‌آيد. براي آشنايي بيشتر با روانشناسي نوجوان كليك كنيد. آنچه كه والدين بايد در ارتباط با استقلال طلبي در نوجوان خود بدانند به شرح زير است.

✔️عشق و احترام بي دريغ

فرزندتان با ورود به دوره نوجواني بيشتر از هر زمان ديگري به محبت و حمايت شما نياز دارد. چراكه وقتي فرزندتان عشق و محبت لازم را از شما دريافت كند، اعتماد به نفس او نيز بيشتر مي‌شود و براي رسيدن به اهدافش انگيزه و تلاش بيشتري دارد.

مي‌توانيد با توجه به علايق، تفريحات، رعايت حريم خصوصي، گوش دادن به حرف‌هاي او و ابراز احساسات كلامي عشق خود را به او نشان دهيد.

✔️استقلال طلبي نوجوان و عدم برخورد و واكنش هاي شديد

استقلال طلبي در نوجوان امري نوظهور در فرزند شماست و ممكن است در اوايل اين فرآيند شما هنوز گمان كنيد كه فرزندتان همان كودك ديروز است و نتوانيد واكنش‌هاي خود را كنترل كنيد.

اما در نظر داشته باشيد كه مهم‌ترين عاملي كه مي تواند هم به شما و هم به فرزندتان كم كند تا اين مرحله را پشت سر بگذارد اين است كه بر واكنش‌هاي خود تسلط داشته باشيد و صبور باشيد.

اگر فرزندتان در پي احساس استقلال طلبي‌اش، تمايل دارد زمان‌هايي را با دوستان خود سپري كند، نبايد خيلي جدي و سخت گيرانه با او برخورد كنيد، به گونه‌اي كه او احساس كند شما او را محدود كرده‌ايد، چراكه با اين كار تنها او را به تدريج از خود دور مي‌كنيد.

برخورد شديد در رابطه با استقلال طلبي در نوجوان باعث مي‌شود كه او فكر كند تمايلات غير واقع بينانه‌اي دارد كه شما با او اين گونه برخورد مي‌كنيد. پس سعي كنيد در برابر حرف‌ها و رفتارهاي نوجوان خود آرامش خودتان را حفظ كنيد و با صبوري او را كنترل نماييد.

✔️تعيين قوانين مشخص در خانه

سعي كنيد در خانه برخي قوانين رفتاري، ارتباطي و … را براي فرزند نوجوان خود تعيين كنيد. اين گونه او محدوديت‌ها را مي‌داند و سعي مي‌كند بر خلاف آن‌ها عمل نكند، البته نبايد در اين مورد سخت گيرانه عمل كنيد و بايد كه متناسب با سن فرزندتان قوانين را تعيين نماييد.

✔️ استقلال طلبي در نوجوان | ارتباط با دوستان فرزند نوجوان

همانطور كه اشاره كرديم از جمله موارد استقلال طلبي در نوجوان تمايلي است كه او به بودن در گروه‌هاي دوستانه دارد. در واقع نگراني‌هاي والدين در مورد دوستان فرزندشان اين است كه دوستي‌هاي ناسالم باعث آسيب‌هاي اجتماعي به او شود.

براي اينكه مطمئن شويد فرزندتان با افراد سالم و همسطح او در ارتباط است، سعي كنيد دوستان فرزند خود را بيشتر بشناسيد. مي‌توانيد براي شناخت بيشتر با خانواده دوستان فرزند خود در ارتباط باشيد.

يا مي‌توانيد از فرزندتان بخواهيد كه دوستانش را به خانه دعوت كند، اين گونه مي‌توانيد رفتار آن‌ها را زير نظر بگيريد و متوجه شخصيت‌شان شويد.

✔️تشويق استقلال طلبي در نوجوانان

براي اينكه به فرزندتان نشان دهيد، شما مانعي در جهت استقلال طلبي در نوجوان تان نيستيد، بايد كه به گونه‌اي بر او نظارت داشته و در عين حال در انجام برخي امور به او آزادي عمل بدهيد.

همين طور سعي كنيد با رفتار و كلام خود به او بگوييد كه از اينكه مي‌بينيد فرزندتان بزرگ و مستقل شده است، خوشحاليد.

✔️ استقلال طلبي در نوجوان | باور كنيد كه فرزندتان بزرگ شده است

در واقع اغلب سخت گيري و نگراني‌هاي والدين با ورود فرزندشان به دوره نوجواني اين است كه احساس مي‌كنند فرزندشان هنوز هم همان كودكي است كه به پدر و مادر خود وابسته بود.

در حالي كه بايد به عنوان پدر و مادر باور كنيد كه فرزندتان وارد دوره نوجواني شده و حالا نياز و احساسات او همانند يك آدم بزرگسال است.

در جهت استقلال طلبي در نوجوان خود حركت كنيد. سعي كنيد وابستگي خود را به فرزندتان كم كنيد و اجازه دهيد او در اين مسير آن طور كه بايد رفتار كند. هيچ گاه نظارت و كنترل خود را كم نكنيد، اما توجه داشته باشيد كه بايد همانند يك نوجوان و نه كودك با او برخورد داشته باشيد.

✔️نظارت هاي خود را قطع نكنيد

بارها اشاره كرديم كه نوجوانان در صورتي مي‌توانند در مسير تغيير و عبور از دوره كودكي به دوره نوجواني موفق عمل كنند كه پدر و مادر بر روي آن‌ها نظارت داشته باشند.

نوجوانان ديگر كودكي كه شما تصور مي‌كنيد نيستند، اما هنوز آنقدر هم بزرگ نشده‌اند و در برابر عوامل مختلف آسيب پذير هستند. پس همواره حمايت و نظارت خود را بر فرزند نوجوان‌تان داشته باشيد، اما بايد كنترل شما غيرمستقيم باشد و با احساس استقلال طلبي در نوجوان تضاد نداشته باشد.

اين گونه فرزندتان از شما دور نمي‌شود و هر زمان كه مشكلي داشته باشد از شما راهنمايي و كمك مي‌گيرد و از آسيب‌هاي اجتماعي هم دور مي‌ماند.

استقلال مالي در نوجوانان

سعي كنيد مديريت پول را به فرزند خود آموزش دهيد. نه به گونه‌اي رفتار كنيد كه او احساس كند يك منبع نامحدود در اختيار دارد و نه از نظر مالي مشكل داشته باشد. هر ماه يا هر هفته مبلغ مشخصي را به او بدهيد تا او ياد بگيرد متناسب با نيازهايي كه دارد، براي آن برنامه ريزي كند.

سخن آخر

طبيعي است كه با ورود افراد به سن نوجواني خلق و خو و رفتار آن ها با تغييراتي همراه باشد. اگر شما به عنوان والدين با ورود فرزندتان به دوره نوجواني با چالش هايي مواجه بوده ايد و نمي توانيد وابستگي خود را به او كم كنيد و دائما در حال نظارت و كنترل فرزندتان مي‌باشيد، از يك متخصص روانشناس خانواده كمك بگيريد.

براي دريافت مشاوره در زمينه استقلال طلبي در نوجوان مي‌توانيد در هر زمان از روز براي مشاوره تلفني با برترين متخصصان در مركز مشاوره روانشناسي ذهن نو از طريق شماره  02191002360 و يا از طريق تلفن ثابت با شماره 9099070354 تماس بگيريد.

منبع: استقلال طلبي در نوجوان در روانشناسي